Als kind groei je op met het vertrouwen in mensen. Helaas wordt dat snel beschaamd. Je wast op met het vertrouwen in het systeem en de overheid. Helaas ben ik dat ook geheel en al kwijtgeraakt. Weet u nog waar u aan toe bent? Ik niet! Hebt u nog een gevoel van
Ooit meende ik dat je als burger invloed had op de overheid en het systeem. Je mocht tenslotte stemmen. Al heel snel krijg je in de gaten dat stemmen een soort worst is die men voor je kokkert hangt in de veronderstelling dat er wat te happen valt. Weer niet waar. De overheid doet wat het wil, punt. Ze beslissen zelf wie er gaat regeren, los van waar jij op stemde en of die partij winst boekt.
Ze liegen en bedriegen en komen beloften niet na, wat te denken geeft.
Over een paar weken mogen we weer. Het staat me tegen. Ik ga niet meer. Ik hoor de napraters al roepen dat je dan ook niet moet zeuren als er keuzes worden gemaakt waar je het niet mee eens bent. Alsof als je gaat stemmen er wel rekening wordt gehouden met jouw keuze! Wie daar nog aan geloven wil, moet met spoed met zijn pies naar de dokter.
Het voelt heel raar om het niet meer te weten. Het vertrouwen volslagen kwijt te zijn en het idee dat jij als burger van Nederland iets in de melk te brokkelen hebt. Het is de zoveelste ontnuchtering van een illusie die je als kind had.
Nederland is geen Nederland meer. Ze ontnamen ons de gulden, het pensioen (krijg je pas als je bijna dood bent) zwarte piet, onze feestdagen staan ook al op de tocht, de Joods-christelijke grondslag en ons trots zijn op ons hele kleine landje, dat onze voorouders op poten hebben gezet die nu dikwijls op een houtje zitten te bijten. Ze hebben zelfs uw lijf verkocht onder de noemer: donorschap. Als je geen actie onderneemt, wordt er na je overlijden van alles met je lichaam overhoop gehaald.
Nog een korte tijd dan zakt ons land met al die inwoners gestaag het veen in om nooit meer boven te komen. Goddank….
