Als kind deden wij het graag en vol overgave.
Een klosje
garen en 4 spijkertjes en je had een instrumentje om uren en dagen zoet te
zijn. Ik denk daar vaak aan terug als ik de massa aan speelgoed zie die
kinderen vaak hebben liggen.
En dan maar strijden om wie de langste punnik kon maken in
verschillende kleurtjes. Op de bank veilig weggekropen in een hoekje en dan met
je tong uit je mond lekker punniken. Tis wederom herinnering maar wel een erg
leuke. Derhalve kocht ik dit punnik-klosje voor 30 cent inclusief punnik en
punnik-naald bij de kringloop winkel. Niet om aan de slag te gaan hoor. Wat die
tijd ligt achter me. Maar ik kan er wel bij wegdromen en denken: ja, zo was
het.
Als je er een beetje dieper over nadenkt is het hele leven een grote punnik. De reden daartoe wordt gevonden in de vraag wat je na al je inspanning eigenlijk moet doen met die lange sliert die je hebt weten te maken met punniken?
Denkt u ook wel eens over het leven na in het besef dat je een reden, een echt doel mist waartoe?
Misschien eens in de richting van Golgota kijken?
In Hem wordt goddank een doel gevonden.
We leven immers niet voor niets.
We sterven niet voor niets.
U en ik hebben een doel.
Het vinden van Hem.
Amen.