Hoe zit het met ons charisma? Het moet mij van het hart dat
veel christenen
het charisma van een kameel hebben. Bot, boud en stellig tot op
het bot.
Hoe komt dat toch dat wij vaak zo weinig meegaand durven zijn en die
ander liefst in een zekere hoek wensen te drukken als het om geloofszaken gaat?
Is dat omdat wij zelf zo onzeker zijn? Of omdat wij menen dat ons gelijk groot
genoeg is om die ander mee weg te zetten?
Wij zijn geen wereldverbeteraars in die zin. Wij zijn geen
mensen die het beter doen omdat wij geloven. Wij zijn slechts stakkers die bij de
hand genomen zijn door Hem. Dus laten we nu niet zo’n hoge borst hebben. Dat
siert ons niet en verhoogt Hem evenmin.
Het boek der boeken leert niet voor niets dat
zachtmoedigheid hogere ogen werpt dan kennis van zaken hebben.
Daarom houd ik
van de boeken van/over Majoor Bosshardt,
Corry ten Boom, Adrian Plass etc. Allemaal falende mensen die je de hand
toestaken en steken (mits ze nog in leven zijn) om samen op weg te gaan over de
bergen en door de dalen van het leven.
In de verte zie je het licht reeds….