Soms is het leven vol kleurenpracht, soms is het
Doch dikwijls zijn ook die laatste
op zichzelf gericht en veel minder op die ander. Wat een mens echt diep van
binnen beroert, komt niet vaak aan het oppervlak want het maakt je kwetsbaar
dus je zwijgt en slikt het meeste door.
Zelfs in de kerk kun je een gevoel van eenzaamheid ervaren,
te midden van de massa. Kijk eens om je heen, denk eens na over wat je voor die
ander kunt betekenen, of maak eens een complimentje, het kost zo weinig en is
veelzeggend. Groet die ander eens hartelijk of glimlach als ogen elkander
ontmoeten.
De kerk is geen plek waar wij enkel de Schepper mogen en
behoren te ontmoeten, doch ook de afdrukken van Zijn wezen. En dat zijn de
mensen. Kun je niet van de mensen houden, heb je geen oog voor hen die naast je
in de bank zitten of die je in het dagelijkse leven ontmoet, verwacht dan niet
dat je Hem zult ervaren. De maat waarmee u en ik meten worden wij mee terug
gemeten in het leven.
Hij zegt het zo: ”Heb God lief met heel uw hart en uw naaste
als uzelf.”Hoe eenvoudig kan het zijn in het leven. Ik besef dat wij allen
falen, maar wij kunnen het op zijn minst elke dag weer proberen. Hij probeert
het toch ook elke dag met ons. Nou dan….
