Urnen kunnen ook heel mooi zijn, dacht ik. Op het IJsselhof in Gouda vond ik deze kastanje die mij erg aansprak. Ik bedoel als de herfst van het leven
aanbreekt en de dagen komen dat je moet vallen, dan maar liever in een mooie kastanje.
Doch als wij goed kijken naar de natuur, dan draagt deze immer een belofte in zich. De buitenkant is stekelig en verdort, ja valt uiteen in losse delen. Doch binnenin ligt een heel nieuw begin. Wie ogen heeft om te zien, die zal zien. Maar geen mens is zo bijziend als hij, die niet kijken wil...