Heilige gebaren

Het zo heel aardige van de heiligen der katholieken vind ik, dat ze soms van die gebaren maken,

welke je pas met een close-up geheel en al duidelijk worden. Neem nu de Heilige Antonius die pronkt in de binnenstad van Gouda in de spieringstraat. Zo op het eerste gezicht is er weinig mis mee. Tot je de boel wat beter bekijkt.
Sommige relaties of noem het van mijn part vriendschappen hebben dat ook. Het lijkt op een afstand best goed maar bij nadere beschouwen heb je steeds meer het idee dat men je: fuck off, toe wenst.
Zo heel subtiel als Antonius het doet, nee dat zie je niet veel en daarom respect.