Het heeft niet te maken met proberen door iedereen lief gevonden te worden of als we de extreme kant van religie opgaan, om anderen met geweld onze mening over wie God is in de strot te rammen of hem anders door te snijden.
Het gaat er om of wij de ander liefhebben. Zo simpel kan het zijn. Die ander liefhebben en daarmee ook de Vader van die ander liefhebben.
En daar ligt nu net onze aller, aller, allergrootste moeite!
Het liefhebben van die ander is namelijk in het geheel niet zo eenvoudig.
Wat wel eenvoudig is, dat is om jezelf te bedriegen hierin. Te denken dat je die ander liefhebt maar diep van binnen koester je de wrok en de haat. Bedekt onder valse vroomheid.
Daarom is het hoogste goed in de bijbel altijd de liefde.
Al het andere verbleekt zonder die liefde tot stof.
"Al ware het, dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak, maar had de liefde niet, ik ware schallend koper of een rinkelende cimbaal. Al ware het, dat ik profetische gaven had, en alle geheimenissen en alles, wat te weten is, wist, en al het geloof had, zodat ik bergen verzette, maar ik had de liefde niet, ik ware niets.
