dinsdag 24 februari 2015

Servicedesk nabestaanden postbank

Pa overleed 9 December 2014, inmiddels gaan we richting de drie maanden en hoe staan de bankzaken er nu eigenlijk voor? Naast
de onnoemelijke hoeveelheid werk die op je afkomt als zoon, is er de lastigste klus om bankzaken, want die gaan nu eenmaal door, voor de overledene af te wikkelen.

Allereerst niets dan lof voor het postbankkantoor in Gouda. Die mensen helpen je echt goed, enkel stuiten ook zij op blijkbaar stugge logge lichamen die op het reusachtige hoofdkantoor, als ...amechtige walvissen ronddobberen zonder iets in beweging te zetten.
Eerst moet je hemel en aarde bewegen en 30 telefoontjes plegen naar deze zogenaamde servicedesk nabestaanden, dan wil men de benodigde papieren niet toesturen en als je uiteindelijk gaat dreigen met de consumentenbond, sturen ze de papieren wel, maar niet compleet, waardoor je na 8 weken nog altijd de hete adem van de schuldeisers in je vege nek voelt. Want het gas en licht, de huur, de verzekeringen, de lasten etc, ze gaan gewoon door, overleden of niet, eigen schuld, had je maar moeten blijven leven!

 Dan is het eindelijk zover en kan je de zaken beheren en ja hoor, weer twee weken later valt er een boekje op de mat waarin jij als zoon kunt gaan overmaken naar de schuldeisers. Maar nog altijd geen enkel bankafschrift al ruim 10 weken niet. Dus weer naar het kantoor in Gouda waar men je keurig te woord staat en alles heus naar wensen van de amechtige dobberende walvissen op het hoofdkantoor aanvraagt en dat jij graag (tegen betaling want enkel een wind mag je gratis laten) elke week een afschrift ontvangt maar......weer drie weken later nog altijd niets, noppes, geen bal. Je tast dus volkomen in het duister of betalingen worden gedaan etc.
Sorry, maar de traagheid en het ontbreken van een klein beetje echte service is ronduit slecht van het hoofdkantoor van de postbank. 


Ik snap nu pas waarom het servicedesk nabestaanden heet. Volgens mij word je gewoon doorverbonden met personages die zo weinig hersenactiviteit hebben dat ze wel "bestaan", maar pas "na" (sluitingstijd van het kantoor)...Dan ontwaken ze uit hun roes en vangen aan met leven. Doch de volgende morgen van 9.00 tot 17.00 is het weer ronddobberen in de poel van het nabestaan, wie dan leeft wie dan zorgt.