vrijdag 6 februari 2015

Schoon schip maken

Daar is waar het om draait in veel zaken. De vloerbedekking uit de kamers getrokken. Grote wolken oud stof die smaakten
naar mijn jeugd en luikjes opende in mijn grijze massa. Je was weer even het kind op de schommel, toen je met je vingers langs de gaten ging, die pa ooit boorde in de deuropening en waar jij met je hersens tegen de dorpel sloeg zodat het gehecht moest worden. Met pa...
in de groene Fort cortina naar het ziekenhuis. Vijf hechtingen in je kinderkopje.
Als je de afmetingen van het huis bekijkt, vraagt een mens zich af waarom het zo groot leek in je kinderogen. Het is gewoon een poppenhuisje. Nog een wonder dat wij daar met zes mensen ooit leefden. We aten er, sliepen er, wasten ons, maakte huiswerk. Er werd gekookt, gesopt, gescheten en gestonken. Nog een wonder dat wij elkander niet naar de strot vlogen in dit priegelhuisje.
Heb je de kamers gezien! Hier sliepen wij. Twee bedden en een pad er tussen van nog geen meter, dat was het. Ik heb het gevoel of ik schoon schip aan het maken ben. Grote schoonmaak. Weg met al die verwijten, weg met al dat oud zeer, opruimen dat verleden. De toekomst ligt voor ons, daar hebben wij grip op, daar kunnen wij wat mee aanvangen, al het andere is slechts dust in the wind….