De eerste singeltjes mocht ik draaien op de oude pickup van mijn zus. Daar raakte ik als kind voor het eerst in contact met het medium
muziek. Net als de rest van mijn generatie, meen ook ik dat de beste muziek gemaakt werd in de tijd toen ik heel jong was. Zo hoort dat ook, dacht ik.
Ik vond in de kast de oude koffergrammofoon van mijn vrouw en ontdekte dat haar muzikale voorkeer beslist de mijne niet is. Maar het leverde wel een leuke foto op.
Ik hoorde van een soldaat die goed piano kon spelen en in de kerk op het orgel op zondag. Zijn officier liet hem bij zich komen om op zijn feestje de muzikale begeleiding voor zijn rekening te nemen. Eigenlijk wilde hij niet omdat hij wist dat het soort feestjes van zijn officier er nogal goddeloos aan toegingen, maar orders zijn orders.
Zo hij speelde die avond en er werd gedanst, gedronken en wat met drugs gestoeid.
Later op de avond besloot hij aanbiddingsliederen ten gehore te brengen, die hij normaliter slechts in de kerk speelde.
Hij lachte zich een kreuk toen hij de menigte zag dansen op": Dit is de dag die de Heer ons geeft."
Nog later op de avond schakelde hij over op aanbiddingsmuziek en op datzelfde ogenblik veranderde er iets in de ruimte waar het feest gegeven werd.
Mensen begonnen zich ongemakkelijk te voelen en vertrokken, hoewel er ook waren die plotseling in tranen uitbarstten. Sommigen kwamen naar de pianist toe en vroegen wat dit toch voor muziek was die zoveel commotie tot stand bracht?
Onderschat nooit de kracht van muziek......