Het leven is geen pretje. Laten we dat even duidelijk
stellen als gelovigen onder elkaar. Goed, er zijn mooie tijden en momenten die
bijna hemels zijn.
Oké, dat is een vaststaand gegeven. Doch verdriet, pijn,
moeite en ellende, weinigen ontkomen er aan. De mens wast op gelijk een bloem,
zaait wellicht uit en begint te verwelken en sterft (als je geluk hebt) in
verdorde ouderdom.
Geen prettig vooruitzicht doch ouder worden gaat meestal met
gebreken die nooit overgaan.
Waarom dit zo is? Geen idee. Geen dominee heeft er ooit een
antwoord op gegeven dat bevredigend is.
Goed, de zondeval. Allemaal waar doch
laten we nu maar eerlijk zijn, geen mens weet waarom dit allemaal zo moest
gaan. U wel? Nou vertel op dan? Nee, zie je wel, ook u snapt er geen snars van.
Het leven, de dood, de genade, vergeving, allemaal zaken waarvan u en ik
slechts de buitenzijde aanraken op z’n best.
De kern, de reden, de waaroms, ach, die zijn voor de
sterveling niet te vatten. Vertrouwen, daar komt het op aan. Dat snap ik. Doch
als je niet beter wist zou je denken dat de hele schepping met al haar lijden
slechts een nare droom is gedroomd door een reus.
Straks zal hij ontwaken en alles goddank normaal zijn….