De kaartjesverkoopster van de draaimolen. Jong geleerd is oud gedaan en hoe waar is dit! Nou ja, je ze
verkocht niet, ze inde slechts de muntjes maar ook dat is leuk.
Winkeltje
spelen in het groot. Daar deed ze me aan denken. Dan gaan automatisch je
gedachten terug naar mijn eigen jeugdjaren met mijn zusjes. Voor pa en moe het
beter vonden te gaan scheiden dan. Daarna ontstond die breuk, die scheuring die
nimmer gedicht werd. Kinderen zijn immers altijd het kind van de rekening in
dergelijke.
Ik zie ze nog voor me, op spillebeentjes achter hun plastiek
kassa met grutterswaren. Zakjes, pakjes, een klein keukentje erbij met
esbitsteentjes die je aan kon steken en dan maar klooien in minipannetjes,
klodders stroop en meer aan te branden etenswaar.
Ach, tis allemaal
herinnering, daar doen we dan ons hele leven maar weer mee.
Dag klein meisje achter de grotenmensen kassa. Dat je een
mooie jeugd mag genieten met veel winkeltje spelen, suikerspinnen en andere
zaken die je een basis geven om voor te leven….