Vroeger was ook de popmuziek lieflijker. De muzikant kon nog echt zingen en was niet afhankelijk van allerhande technisch vernuft met veel knoppen en schuifjes om het nog een beetje te laten klinken. Hij/zij behoefde niet in zijn ondergoed (haar lingerie) op te treden om oké te worden bevonden. Een oude piano of vleugel, een pispotmodel kapsel en een paar hoge schoenen waren voldoende.
Over voorbeeldfiguren gesproken die onze jongeren zo nodig hebben. Sorry, maar dan ga ik toch voor Gilbert's presentatie, hoewel ik als man een mooie vrouw waardeer. (p.s een wat minder mooie ook).
