Om ons heen, in de media het gonst de hele dag. Heel vaak zijn Christenen of Joden het doelwit van aanslagen. We leven in een tijd van
Nog even en het "wir haben es nicht gewusst" klinkt weer door de straten. Juist in deze tijd hoor ik de echo van deze kreet steeds vaker opklinken nu het:” kruisigt Hem”, van goede vrijdag is verstorven.
Wat kan het een worsteling zijn om ondanks alles, elk mens lief te hebben. Wat kan het een levenslange strijd zijn voor hen die nog geloven in de Godsdienst en de God van de liefde, om die ander die zoveel leed veroorzaakt te vergeven.
Dat doe je niet zomaar even. Dat is een fikse strijd. Vooral nu de aanslagen, de slachtpartijen, de kruisigingen van kinderen, de onthoofdingen en meer gruwelijkheden toenemen.
Toch hoor ik ook een zachte stem van de heuvel golgotha. “Vader vergeeft het hen, want ze weten niet wat ze doen.”
Alle mensen houden van mensen die van hen houden. Maar de kracht van de ware liefde wordt gevonden in houden van mensen die niet van jou houden. Wat een strijd, wat een pijn, wat een moeite, want het zal je kind maar zijn die gisteren of vandaag het leven liet in de strijd: wiens God is sterker. !
Maranatha.
