De koffie komt en men heeft er tompouces bij een gebaksoort die zich enkel laat nuttigen door eerst in je schoot te vallen en op de grond, waarna je hem in vellen en lellen door je keelgat drukt, compleet met poezenhaar.
Je zit naast een typische zwijger waarmee je geen enkele interesse deelt en al je gesprekstof is verdwenen. Opstaan en ergens anders gaan zitten is niet mogelijk omdat alle stoelen bezet zijn door babbelende mensen.
Men praat over zaken die mijn verstand te boven gaan. Politiek, het probleem van de werkeloosheid, oorlogen en hoe je de beste griesmeelpap kunt koken.
Ik kijk 600 maal op de klok die niet vooruit te branden is.
Eindelijk rond de klok van kwart over negen komen de alcoholische versnaperingen, waardoor je in een soort gemoedelijke roes kunt komen, mits het een verjaardag is waarbij de gastvrouw niet op haar Nederlands serveert. Liefst op zijn Amerikaans:"Jongens ik zet alles op tafel en schenk zelf maar in."
Dan zit je toch nog een beetje op rozen.
Doordat je toch net te veel in een roes terecht gekomen bent, probeer je de stoeltjesdanssleur wat te doorbreken door een pikant verhaal op te dissen over die "smerige" nudistenvereniging genaamd de harde ballen en valt er een stilte.
Pas dan herinner je je dat tante Marie en ome Koos voorzitters zijn van deze vergrijzende vereniging, samen met wat buren die ook aanwezig zijn en je nu vol vuur bestoken met waarom in je blote kont lopen volgens jou vies zou zijn? Adam en Eva komen er aan te pas en enfin, men verpakt het bijbels en zie nu maar hoe jij je hier weer uitklept zonder gestenigd te worden!
De sfeer zit er goed in en je moet een plasje maken maar vreemd genoeg doet "hij" niet zoals thuis en je sast naast de pot. Als je het op wilt deppen, met dun wc papier, stoot je je hersens tegen de luchtverfrisser (wc eend) die openknalt en een golf wc lucht over je kale schedel laat lopen. Je steekt van ellende je knar onder het fonteintje wat niet past en spoelt zoveel mogelijk van die lucht weg.
Weer terug in de kamer neem je een wceendlucht mee en zit de hele huiskamer te snuiven en vraagt waarom je zo stinkt?
Enfin, om kort te gaan: ik hou niet van verjaardagen.
Iedereen bedankt voor de hartelijke wensen, ik worstel mij er wel door. Goddank maar één keer per jaar.
