Vandaag eerst het gras even gemaaid. Het valt mij op dat
velen daar de zondag voor gebruiken, maar dan zit je net lekker in de tuin en
hup, daar razen de grasmaaiers, de gras trimmers, de elektrische heggenscharen
en wat al niet meer. Ben ik dan zo’n vrome die vanwege zijn geloof de zondag
als sabbat ziet? Nee,
ik vind het gewoon erg prettig om één dag in de week een
beetje van de stilte te kunnen genieten in mijn eigen tuin. Mag ik?
Daarnaast is de zondag de sabbat niet, al roepen alle kerken
op zondag: ”Gedenk de sabbat dat gij die heiligt.”
De sabbat is de zaterdag en nergens in de Bijbel is er enige
grond om de sabbat plotseling na de opstanding van Christus naar de zondag op
te schuiven.
Dat “geintje” hebben we nog te danken aan keizer Constantijn
die in het jaar In 313 na Chr. Deze opdracht uitvaardigde.
In de grondslag is het vieren van de dag der zon, een
tamelijk heidense bezigheid en daar komt dit nu net vandaan. Los daarvan kwamen
de eerste christenen wel samen op de eerste dag der week (de zondag dus) en
heeft deze als zodanig zeker ook voor de gelovigen een prachtige betekenis
omdat men er de opstandingsdag mee viert.
Maar niet de rustdag/de sabbat! Dat was en is nog altijd de
zaterdag. Hoe het ook zijn mag, ik breek een lans voor één dag rust in de week
zonder gebrom van schuurmachines, boormachines, grasmaaiers, gras trimmers etc.
Gewoon omdat ik dat heerlijk vind.
P.s de Joden vinden terecht dat christenen hun Sabbat op
deze wijze proberen te stelen. Dat riep eens een Jood tegen mij en ik meen dat
hij daarmee in de roos schiet. Over bloemen gesproken, ik trof nog een heel
zeldzame. Een zomerklokje. Als je goed luistert kun je in dit alles bemerken
dat veel gelovigen wel de klok hebben horen luiden maar niet de moed opbrengen
om te onderzoeken waar de klepel nu eigenlijk hangt.
