De dwaling schuilt hierin, dat ze
er in hun denken van uitgaan dat hun denken hoog genoeg is om de Godheid of de
werken Zijner handen te verklaren en in
Dat doet geen van de grote (noem
ze) Godsgeleerden uit de Bijbel. Zij beseffen dat hun denken te laag is. Hun
vermogen tot uit redeneren te beperkt om echt zinnige dingen te zeggen over het
leven na dit leven.
Een mens, hoe geleerd ook, is
nimmer in staat om God of de werken Zijner handen te verklaren, te begrijpen of
te kunnen beredeneren. Daarom blijft het stil als je dergelijke mensen vraagt
of ze wel eens een mug gemaakt hebben? Ze kunnen dat niet. Ze kunnen nog geen
zandkorrel uit het niets formeren, doch meten zich wel de ruimte aan om God dood
te verklaren of te gaan beredeneren alsof Hij een menselijk wezen is.
Doch dat is Hij niet. Daar
schuilt de wijze dwaasheid van het geloof. De Schepper heeft immers besloten
hen te behouden en in Zijn armen te drukken die de stomme boodschap van het
evangelie geloven. Ga je redeneren dan loopt elke mens vast door de beperktheid
van zijn denkvermogen en kennis.
Vertrouwen, dat is geloof, daar
komt het op aan. De rest is grootspraak en plaatst geen enkel gewicht in de
schaal voor de Schepper. Sterker nog; een mens die meent God te kunnen
beredeneren is een hoogmoedig mens die in het voetspoor gaat van de vijand,
zonder het te beseffen.
Val nu toch niet in die dwaling
want ook Lucifer meende dat hij God wel snapte maar viel uiteindelijk in zijn
eigen zwaard…
