dinsdag 22 november 2016

Zaken die ik betreur in de supermarkten



Een aanbieding kopen en thuisgekomen ontdekken dat ze je toch de volle prijs hebben laten betalen.

Een winkelwagen met een wiel dat steeds de andere kant op wil.

Een jankend kind dat op volle geluidssterkte achter je staat te blèren terwijl de ouders kijken of alles oké is.

Een persoon voor je die 100 boodschappen heeft en jou niet even voor laat gaan met je rolletje drop.

Dat ze met hun boodschappenwagen tegen je kont of erger tegen je enkels staan te duwen.

Thuiskomen met “verse” producten die bij nadere beschouwing tegen de datum aanzitten.

Een taart die nog maar één dag houdbaar is (hoezo vers?)

Iemand voor je koopt een rol drop en betaald met 50 euro, dan reken jij af en is het wisselgeld op.

Mensen die met hun kar middenin het pad staan kleppen en van weinig wijken willen weten.

Je 50 cent niet uit de kar krijgen enkel met een nijptang.

De straatkrantverkoper die voor de opening van de supermarktdeuren staat te leuren.

Fruit kopen dat nooit rijp wordt.

Trossen rollators in het bruinebonenpad.

De aanbieding is op.

Natte rommel, bonnetjes, folders etc., in een kar, die een ander heeft achtergelaten.

Natgeregende karren.

Kinderen die buiten voor de deur van de supermarkt leuren: heeft u plaatjes, heeft u wuppies, heeft u…..NEEEEE!!!!!

Mensen die voor de 100e keer weer vergeten om hun verse groenten te wegen.

Mensen die hun kar verlaten en 3 gangpaden verderop winkelen en de kar midden op het pad parkeren.

Klanten die vaste prik bij de gratis koffie (als die er is) staan te leuten en er een dagje uit van maken.

Mensen die eerst alles inpakken en pas als het bedrag is genoemd gaan zoeken naar hun portemonnee (wachten, wachten, wachten, teut, teut, teut…)

Mensen die de caissière niet op lijken te merken en haar compleet negeren. Of je nou wel of geen goed humeur hebt, hoe moeilijk kan een simpele ‘goedemiddag’ zijn?

Mensen die vinden dat dat ze hun kar wel even alvast in de rij kunnen zetten, terwijl ze zelf nog even ongegeneerd door winkelen. En vervolgens schelden op de caissière als zij iemand anders voorgelaten heeft. Dááág!

Personen die keihard staan te schreeuwen in hun mobiel om tante Oortje te vragen of ze nog grove welworst wil.

Ruzie met het flessen inlever-apparaat. Apparaat gooit opmerkingen naar je hoofd als: fles uitnemen, geen statiegeld of niet smijten met de flessen. Daarbij maakt het elektronische loeder harde piepgeluiden alsof jij als klant de meest intieme dingen met het apparaat overhoop haalt.

Mensen die 30 pakjes rundergehakt bekijken en pas het 31e als de beste beschouwen en in hun kar plaatsen. (Schiet op mens alle gehakt is eender in dit schap)

De fruitknijpers. Komt meest voor onder Allochtone bevolkingsgroepen die elk fruitstuk op rijpheid controleren alsof ze een mammagram aan het maken zijn. Ze laten voor jou de beurs geknepen exemplaren achter met een glimlach.

In de ochtend vroeg in de winkel komen en ontdekken dat de week folder aanbiedingen nog lang, lang, lang niet klaarliggen. Pas later om de ochtend ligt alles eindelijk in de winkel.

Te korte lopende band bij de kassa. Ik stam nog uit de tijd dat lopende banden in supermarkten 4 meter lang waren. De uitvinder van dat korte lopende bandje (1.50cm) mogen ze van mij met spoed ontslaan.