Overigens een aardige cryptische omschrijving. Een lesbische
Koffiezetten was een hele toer. Met een handmolen en later met een elektrische zoals ik nog altijd heb op de foto. Dan rook de keuken heerlijk naar verse koffie. Een schepje Buisman erbij en dan werd het met de hand opgegoten. De pruttelpot is eigenlijk voor mijn tijd. Ik heb er wel twee maar dat is sentiment. En dan gekookte melk erbij. Ik zie pa nog slurpen van die kussenslopen die in de koffie dreven en ze met smaak verorberen. Ik vind koffie met gekookte melk en al die vellen ronduit vies, sorry pa.
Rond de kerstdagen werd er een kerstboom gekocht. Moeder tuigde die samen met ons op en er hing dan een heerlijke dennengeur in de kamer. Maar nu ik volwassen ben begrijp ik dat moeder wel lief was maar niet zo heel slim. Want een kerstboom met ballen, lampen en de hele rimram optuigen en er pas daarna kunstsneeuw overheen spuiten, zorgt wel voor een effect dat alles onder die rommel komt te zitten en je krijgt het er nooit meer af. Moeder spoot ook lustig de ramen vol kunstsneeuw waarna ze eind januari uren bezig was om die rotzooi met een scheermesje weer te verwijderen.
Ze wachtte ook veel te lang met het verwijderen van de kerstboom met als gevolg dat het hele huis maanden onder de naalden lag die je in de zomer nog uit je sokken en de vloerbedekking kon peuteren.
Moeder droeg jarretelles. Van die bandjes met drukknoopjes waar je je losse nylonkousen aan verbond om de boel hoog te houden. Kon ze haar jarretelles niet vinden dan gebruikte ze twee rubber ringen van de weckpotten om haar mollige beentjes. Ze was een vrouw met een forse bos hout voor de deur en wij kinderen speelden vaak met haar enorme bh’s. We zetten een paar stoelen tegenover elkaar en stopten ieder van ons zijn kinderkop in een cup. We speelden dat we astronaut waren, wat anders!
Ondanks dat mijn ouder gingen scheiden toen ik 14 jaar was en de aanloop naar de scheiding met veel ruzie gepaard ging, herinner ik mij als kind het lachen van mijn ouders als ze in bed lagen. Geen idee wat die ouwe allemaal te vertellen had maar ze gilden het soms uit van de lach. Het zijn de kruimels die overblijven voor de kinderen waar ze de rest van hun leven spaarzaam op moeten teren. Want binnen een scheiding zijn kinderen nimmer schuldig maar betalen wel de volle prijs van het gelag…
Ze wachtte ook veel te lang met het verwijderen van de kerstboom met als gevolg dat het hele huis maanden onder de naalden lag die je in de zomer nog uit je sokken en de vloerbedekking kon peuteren.
Moeder droeg jarretelles. Van die bandjes met drukknoopjes waar je je losse nylonkousen aan verbond om de boel hoog te houden. Kon ze haar jarretelles niet vinden dan gebruikte ze twee rubber ringen van de weckpotten om haar mollige beentjes. Ze was een vrouw met een forse bos hout voor de deur en wij kinderen speelden vaak met haar enorme bh’s. We zetten een paar stoelen tegenover elkaar en stopten ieder van ons zijn kinderkop in een cup. We speelden dat we astronaut waren, wat anders!
Ondanks dat mijn ouder gingen scheiden toen ik 14 jaar was en de aanloop naar de scheiding met veel ruzie gepaard ging, herinner ik mij als kind het lachen van mijn ouders als ze in bed lagen. Geen idee wat die ouwe allemaal te vertellen had maar ze gilden het soms uit van de lach. Het zijn de kruimels die overblijven voor de kinderen waar ze de rest van hun leven spaarzaam op moeten teren. Want binnen een scheiding zijn kinderen nimmer schuldig maar betalen wel de volle prijs van het gelag…
