Een hevig wisselende Peter die even zijn voortanden mist. Met natuurlijk de batmanplaatjes die je kon sparen. Netjes in een doosje geborgen.
In de winter liep Ernst Verkaik (de melkboer) met handschoenen zonder vingers zijn melk uit te venten. Het begon met een grote zilverkleurige tank achterop de melkwagen waar je los de melk in kon krijgen. Over straat kon je dikwijls een spoortje zien, want soms bleef de tank wat nadruppelen als een oude vent met prostaatproblemen. Daarna kwamen de Glazen flessenmelk op de voet gevolgd door zakken melk. Dat waren zakken van 1 liter die je in een plastiek kan moest zetten en de punt afknippen waarna het uitgeschonken werd. Pas veel later kwam de zuivel in karton met een duidelijk mindere smaak, maar alles went. Hoewel ik mij hardop durf af te vragen of al die vreselijke kanker waar zoveel mensen aan lijden, niet deels komt door al de plastiek die ongetwijfeld meekomt met ons voedsel in ons lichaam. Maar de keuringsdienst van waren is allang een niets zeggende club die alles oké vindt.
Na het krantenpapier om je kont mee af te vegen kwam het Popla/grijze schuurpapier. Na drie keer flink vegen was je verzekerd van een schraal gevoel. Maar koning, keizer en admiraal, Popla konden ze allemaal en je had nog geen fluweelzacht papier dus veegde je dapper door.
Producten die ik persoonlijk erg goed en of lekker vond verdwenen uit de schappen. Bourbon hazelnoot, De PastaChoca beregoed, Bulgaarse yoghurt, Vim, de echte negerzoenen, echte harde haren op de tandenborstels, snor cola, de mooie blauwe kleur van de Postbank (nu smerig oranje) de eerder genoemde gazeuse van Exota, Close-up tandpasta, ach de lijst is ellenlang. Moeder deed ook wel koffiemelk in een glas en er cola bij. Geen idee waar ze het recept vandaan had maar het goedje schuimde je glas uit en smaakte vreemd genoeg nog lekker ook. IJsjes maakten we zelf met wat aanmaaklimonade en dan in plastiek vormpjes met een stokje het koelvakje in van de koelkast.
Mijn oudste zus zat op de huishoudschool en kwam vaak thuis met iets lekkers wat ze had leren maken. Borstplaat bijvoorbeeld. Mierenzoet, de gaten vielen ervan in je ivoor, maar het was prima snoepen. Pa snoepte nooit. Enkel heel af en toe een rang. Ook een verdwenen merk volgens mij dat eucalyptus pastilles maakte. Op zijn haar smeerde pa brillantine een soort olie die je haar zo vet maakte dat je evengoed je kop even in de slaolie had kunnen onderdompelen maar ja, het was mode. Nu kijken we er raar van op en vinden het misschien zelfs gek om met een vette kop te lopen. Hoewel je je hart vasthoudt hoe men ooit de generatie van nu zal beschouwen die overal waar haar tracht op te komen meteen met een bodyshaver aan de slag gaat. Naast een hoop gedoe, want je komt toch nooit in alle hoekjes evengoed, een in de winter om blaasproblemen vragende actie.
