Wij drukken daarmee uit dat alles in Gods handen is en Hij ons leven kan zegenen of om Zijn grote redenen het weer tot Zich kan nemen en wij overlijden.
Een simpele beredenering waarin berusting en vertrouwen in Zijn aansturing in het leven, de hoofdrol speelt. Hij voedt Zijn kinderen of (en dat kan dus ook) Hij laat ze sterven.
Toch zit er een zekere zwakte in deze filosofie en wel deze: Een kind wordt dood gereden door een dronken automobilist. Daarmee komen we zo slecht uit de voeten als het gaat om het overlijden van het kind en Gods liefde daarin.
Als het een oude vrouw betreft die op het einde van haar leven in haar slaap overlijdt, kunnen wij nog vrede hebben met de logica in het verhaal. Maar het leven zit vrij complex in elkaar en heel soms bekruipt mij het gevoel dat vertrouwen en geloof niet altijd na te rekenen zijn als het om Gods hand in het leven gaat. Ik durf niet hardop te beweren dat God neemt als het een kind is dat aan kanker overlijdt.
Het is toch een beetje in de boeken van God willen zien en daar heeft geen mens nu eenmaal zicht op. Het leven is te complex dat de Schepper aller dingen Zich laat vangen in een bepaalde stelling of aanname, zelfs al klinkt hij vrij bijbels en getrouw...
