Er is een gedachte dat een christen nooit ziek behoeft te
zijn.
Pinkstergemeenten dwepen er
vaak mee en er zijn zelfs gemeenten
die lichamelijk genezing zo hoog in het vaandel hebben dat het wel lijkt
allemaal alleen daarom te draaien.
Zo heel vreemd is die gedachte niet, als wij zekere Bijbelteksten
overbelichten komen we al snel bij het evangelie van de genezing en het
opwekken van de doden uit.
Toch moet men zich de vraag eens hardop stellen, wat het
effect zou zijn als er in die 2000 jaar na de hemelvaart van de Here Jezus geen
mensen meer ziek waren geworden en het in het verlengde liggende: geen mensen
overleden?
Ziekte is een gevolg van de zonde die in deze wereld heerst.
Jezus nam deze vloek op Zich en daarom behoeft een christen niet ziek te zijn,
beweren sommige mensen (met brillen, vullingen in het gebit, kunsttanden en
steunzolen). En ook de dood en het ouder worden, met al de aftakeling van dien, is een
gevolg van het in de zonde liggen van diezelfde wereld, enkel wordt hier niet
over gerept. Het lijkt wel of mensen die het extreme Pinkstergoed als enig
juiste gedachte bezien, met oogklepjes oplopen.
Genezing, daar draait het om. Hoe begrijpelijk dit ook mag
zijn, deze gedachte is ronduit fout.
Fout, omdat de Here Jezus geen volmaakte wereld op deze
aarde heeft beloofd. Een wereld waarin niemand ziek, moe, oud en dood kan gaan
of worden.
Die komt wel, dat noemen wij de nieuwe aarde. Maar tot die
tijd is het slechts druppelsgewijs dat wij de hand van God in genezing zullen
ontmoeten. Derhalve zijn tekenen niet
voor de gelovigen, doch voor de ongelovigen. Dat deze Bijbeltekst maar eens
goed begrepen zal worden.
