Ze doen me een beetje denken aan de grote warenhuizen. Voor ieder wat wils, je vindt er altijd wel iets van je gading, doch men shopt er langs elkander heen. Men kent elkaar nauwelijks tot in het geheel niet meer.
Hoe anders was het ooit bij de winkeltjes van weleer. Waar iedereen elkaar b...ij name kende en er een heus contact was tussen de verkoper en jou als klant. Nu bliebt een jonge kassière, die overal liever dan hier zou zijn, de boodschappen over de lopende band en je rekent af in hardplastiek met een code gevingerd op een apparaat.
Daarom heb ik niets met megakerken en vind ze onchristelijk. Mensen komen uit alle delen van het land om in een onpersoonlijke vorm van samenkomen Christus te vinden. Dezelfde Heer die ons leerde dat de onderlinge band der liefde de basis vormt van het geloof. Maar hoe een basis vormen als je elkaar niet kent? Elkaar niet ontmoet op die enkele uren van de zondag na dan?
Langzaam maar zeker worden al de kleinere kerken de dupe van de megakerken en wat roepen de voorgangers van de megakerken dan? “De Heer zegent ons met groei.”
Dat er eigenlijk in het geheel geen sprake is van enige vorm van groei, doch slechts van een gemeenteverplaatsing, lijken hun grijze cellen niet aan te kunnen.
Megakerken zijn de V&D en de Hema’s van onze tijd. Je kunt er van alles krijgen, behalve echt contact. Daarvoor moest je nu net in die kleine winkeltjes zijn. Men probeert in die megakerken nog wat in de vorm van kleine huiskringen, en laat dat nu eigenlijk net de vorm zijn die men ooit had en verliet......
Wie oren heeft om te horen die hoort…..
