Het antwoord luidt volmondig: zelden! Laat mij uitleggen wat
ik bedoel te zeggen. Ik heb 15 jaar in de evangelische/Pinkstergemeenten
mogen
kerken en heb er veel mogen leren. Ook de mindere kanten gezien maar zeer zeker
ook mooie zaken. Wat mij wel opviel is dat het verloop vaak rond de 60% is. Dat
is dus een enorm verloop. Mensen stromen net zo gemakkelijk binnen een paar
jaar (als het nieuwtje eraf is) weer weg en keren niet terug naar de (noem het)
gevestigde kerk.
Men ziet na het (kortstondige) opleven in het geheel af van
enige vorm van kerkgang. Wat kunnen wij daaruit leren? Ik wil niemand kwetsen
maar soms als ik vrienden van vroeger tegenkom en ze vertellen mij na de
Pinkstergemeente nergens meer te gaan geeft dat toch te denken. Is het (vaak)
belevingsgeloof niet een glijbaan zonder weg terug?
