De tijd spoedt zicht voort in een razend tempo.
Tijdens je
jeugd duurt elke dag een jaar, maar naarmate je ouder wordt heb je het idee dat
elk jaar ongeveer een dag lang is. Voor je het weet zit je in je jaeger
ondergoed op een bankje en is je eens zo schattige vrouw, nu toch echt een
leuke oma geworden met bril, kunsttanden en een haarnetje. In de spiegel staart
je niet langer de jeugdige jongen terug aan, doch een vent waarvan je je
afvraagt wie het is? Nog een geluk dat je ogen achteruit gaan zodat je al die
rimpels en die vreemde uitwassen van haar, waar het toch echt niet hoort,
nauwelijks opmerkt.
Je bent welbeschouwd maar kort jong en mooi, daarna begint
het vege lijf te vervallen en kun je gaan smeren tot je een ons weegt, het
helpt niet meer. Je kunt met van die nordic walkingstiks gaan lopen en denken
dat het wel bij zal trekken maar helaas, er is geen redden meer aan. Je aardse
tent is aan het vervallen, je buik puilt uit, je billen hangen als slappe
pannenkoeken neer.
Gelukkig woont er in ieder mens een zichzelf vernieuwende
geest. Hoewel je ook mensen hebt die verzuren als azijn, leeft in de massa van
ons nog wel het kind. Daarom kopen kalende mannen een sportauto en vrouwen gaan
plotseling aan de fitness. Of mannen gaan met treinen spelen of kopen een
oldtimer brommer als uit hun jeugd. Of
erger nog, mannen in dikke buiken proberen indruk te maken op jonge dames op
het strand.Ach, alles is
ijdelheid. Prediker zei het al en hij kon het weten met 900 vrouwen. Hij wel!
