De naam Barabbas betekent: zoon van (de mens). Bijzonder dat
nu juist deze Barabbas naast de Here Jezus gekozen kon worden. Eigenlijk twee
zonen.
Een zoon vanuit de mensenkinderen, Barabbas geheten en een uit de hemel,
de Here Jezus genaamd.
Een schuldig en een onschuldig. De schuldige werd vrij, de
onschuldige droeg de straf. De schuldige kreeg het leven, de onschuldige de
dood.
De naam Barabbas betekent ook: zoon van de Vader. Ook hier
waren twee zonen van de vader. Een uit de mens en een uit God. Twee kinderen,
twee mensen, twee maal Adam. Een uit de mensen en een uit God, de nieuwe Adam.
Zien we hier de diepgang achter dat moment van veroordeling? Zoiets treffen wij
alleen in het boek der boeken, de Bijbel. Geen enkel zogenaamd spiritueel boek
heeft deze diepgang.
U en ik werden vrij, gelijk Barabbas vrij werd. Hij droeg
onze schuld, stierf aan Zijn liefde voor ons en stond door die geweldige kracht
op uit de dood.
Barabbas of Jezus, nog altijd klinkt die roep.