De laatste foto van vandaag is de houten constructie die het geraamte vormt van de kerk op Groot Ammers. Een stuk minder aantrekkelijk om te zien dan de netjes opgeschilderde buitenkant van zo'n kerk. Eigenlijk gelijken mensen in die zin wel op kerken.
Aan de buitenkant vaak prachtig maar tast je wat dieper, dan zitten er ook minder aantrekkelijke delen in het aardse tentenkamp. Je kunt die binnenkant zo heerlijk verstoppen onder lagen stof of zoals in dit geval duivenstront. De buitenkant zo glimmend oppoetsen tot het schittert in het zonlicht. Maar eens zullen al de buitenkanten omvallen. Dan wordt onze binnenkant buitenkant.
Dat kan best eens verrassend uitpakken. Blijkt dat dat klein nietszeggende oude mevrouwtje een groter kroon te draagt dan een voorganger. Die jongen met het syndroom van Down een mooier mantel om de schouders te hebben gedrapeerd dan de hoogopgeleid zijnde directeur van een grote zaak, die vreemd genoeg in schamele kledij door de eeuwigheid gaat. Blijkt de lelijke vrouw met de bochel op haar rug plotseling zo sierlijk als een hemelse ballerina en de altijd statig voorin de kerk gezeten vrouw van een ouderling in vodden te lopen….
