maandag 29 mei 2017

Drukwerk


We schrijven 1965. Aan de waslijn wapperde de katoenen lappen die
moeder gebruikte om haar maandelijkse ongemakken te ondervangen. Vroeg je er naar dan werd het afgedaan als hoofdpijndoekjes maar ieder kind snapt dat je voor hoofdpijn geen lapje tussen je benen stopt. Het was een heel gedoe, die stinkende lapjes in de wasketel weer uit te koken en het rook niet geheel fris, ongeveer als op een zomerse dag bij de visboer. “Uitje er bij?”

Het Toiletpapier was in die dagen ook vaak een krant waardoor je in spiegelbeeld op je kinderbibs kon lezen wat er zoal aan drukwerk in de krant van die dag stond. Zo werd drukwerk en drukwerk één. Al snel kwam het grijze schuurpapier op de markt en de eerste damesverbanden die met een veiligheidsspeld moesten worden vastgezet op de intieme plekjes. Ging dat mis dan had je een piercing in je lip vol schaamte. Plakstrips bestonden nog niet en ook geen verbanden met vleugeltjes waardoor je gelijk kunt zwemmen en paardrijden (ze vinden wat uit hoor!)

Bij het druk en kak-werk was het ook nog niet allemaal feest want het was, als al geroepen, hard, stug en je stak regelmatig met je vinger door het enkel gelaagde papier waardoor je je aarsdop toucheerde wat opwindend was maar je vinger ging er zo naar van geuren.

In 1980 was Prinses Christine bij Prinses Juliana op bezoek en ontdekte dat hare (ex) majesteit haar Koninklijke gat nog altijd met het grijze Popla meende te moeten vegen. Wat een zalig mens was dat toch. Koning keizer admiraal, Popla kennen ze allemaal.

Condooms waren slechts via de stichting NVSH te koop, de reden dat Bernhard een spoor aan nazaten verwekte wat geen voorbeeld was en mij altijd te boven komt tijdens het zingen van het Wilhelmus. “Lijdt u, mijn onderzaten, die oprecht zijt van aard”.  En denk er om dat er heel wat “onder zaten” want hij sproeide er koninklijk op los. Hij wel….