maandag 22 mei 2017

Mama zakt uit


Sommige vrouwen zakken zo af na hun 50e. Die dingen gebeuren, ach, we blijven niet eeuwig jong. Voor mannen gaat hetzelfde op doch ze dragen
hun aftakeling met meer elan, me dunkt. Staan gerust op teenslippers onder een reusachtige pens bij de Emté hun kratjes bier hoog opgestapeld in de kar, want er is weer voetbal op tv dus er mot op gedronken worden en gezeken.
Vrouwen gaan moeizamer om met de aftakeling, dacht ik. Ze gaan met het speciale ondergoed in de weer wat als zijnde figuur-corrigerend verkocht wordt. Een soort leefnet voor nog bewegende rollades. Het mooie lange haar gaat er af en de bril moet op. Ach ja. Ik houd wel van die wat groter wordende achterwerken hoor, mannen kijken er toch anders naar dan de dames menen.
Gelukkig is de modernere mens zich langer modieus gaan kleden. Ooit zagen meiden van dertig jaar er al uit als heuse oma’s. Nu is het een beetje doorgeslagen naar de andere kant en zie je oma’s van tachtig jaar zich kleden als tienermeisjes en dan krijg je toch een gevoel van “dat is um ook niet.”
Wat ik mij ook afvraag is hoe de bejaarden met al die uitgezakte tattoos er straks uitzien?
Photoshop doet ook een duit in het verouderings-verrassings-zakje. Met trekt en duwt net zolang tot men een Barbie-plastiek-kopje heeft. Wat niet siert enkel aan een wasteiltje doet denken dat tegen de kachel heeft gelegen.
Nee, laten we nou maar accepteren dat ouder worden rimpels geeft, wat molliger heupen, wat dikkere konten en bossen hout voor de deur. Voor de mannen is het kaal worden geblazen en het dikpenzig geraken op dunne beentjes weggelegd door de Schepper of de Duivel weet ik veel wie daar een vinger in de pap heeft. Nou ja, we moeten er even door. Tis nie anders nie. Een waar liedje zegt: Schoonheid vergaat, enkel de lelijkheid die blijft, daar mot je maar aan wennen…