Veel kerken lopen leeg. De moderne christen neemt geen
genoegen meer met zingen, bidden, de prediking en het gezamenlijk geloof.
Men wil vermaak. Toneelstukjes, drama, moderne muziek, een lach, een traan, soms extase en een stuk gevoel. Geloven is beleven, gevoelen en extase geworden. Daar waar de Bijbel het heeft over soberheid, ingetogenheid en tevredenheid wordt weggekeken. Het is niet meer van deze tijd, zo beweert men.
Men wil vermaak. Toneelstukjes, drama, moderne muziek, een lach, een traan, soms extase en een stuk gevoel. Geloven is beleven, gevoelen en extase geworden. Daar waar de Bijbel het heeft over soberheid, ingetogenheid en tevredenheid wordt weggekeken. Het is niet meer van deze tijd, zo beweert men.
Geloven moet bovenal leuk zijn. Naar de kerk gaan moet leuk
zijn. Vermaak eigenlijk. Ook in de media gaan we behoorlijk deze kant op.
Charismatische sprekers kloppen als volleerde koks spirituele recepten uit het
woord Gods. De doop is niet langer voldoende. Men wil meer. Distilleert er een
doop door vuur bij. Gaven, krachten, beleving. Allemaal prachtig hoor.
Het probleem is niet dat deze zaken on-Bijbels zijn, doch het
feit dat men Bijbelse waarheden als breiwerken uiteen begint te rafelen om er
nieuwe van te breien die weinig heel laten van een sober geloof. Een geloof dat
staat bij de gratie van hoop, is onvoldoende. Beleven moet je. Dát is het ware
goed.
Mensen verkassen van de gevestigde kerken naar de nieuwe
waarin vers gebakken voorgangers hooghartig spreken over gemeentegroei die in
wezen niets meer is dan gemeenteverplaatsing. Mensen leven daar op. Eindelijk
vlotte muziek, dansjes, drama, sketches, lachen, misschien wat heerlijke
uitingen van de Geest allemaal zo zalig.
Dan na een paar jaar verflauwt de extase. Het nieuwtje is er
af en….men gaat in het geheel niet meer naar de kerk. Ik zie het elke keer weer
gebeuren. Kom tientallen mensen tegen die ooit uit de kerk gingen en meenden
het ware geloof hervonden te hebben in de charismatische hoek. En als ik ze dan
spreek na een aantal jaren blijken velen in het geheel niet meer te gaan. Is er
leven na de Pinkstergemeente?
Heel vaak is het antwoord een teleurstellend: nee.
Misschien toch iets om over na te denken. Allemaal mooi hoor
dat vermaak en die beleving. Maar net als met koek en snoepgoed, zit je er snel
van vol en op den duur staat het je tegen……