Toen ik als 15 jarig joch bij de meubelfabriek Steenkamer aan de Industrieweg begon te werken, kwam ik als krullenjongen bij een oude man
te staan. Teun, was zijn naam. Hij geloofde stellig in de theorie dat wij van de apen afstammen en onze voorouders in een boom met een redelijke banaan in de hand elkander zaten te vlooien.
Ik ben van huis uit niet met het geloof opgegroeid maar om de een of andere reden kocht ik ooit op een heldhaftig moment een Bijbel en raakte onder de indruk van de Persoon de Here Jezus. Toen ik als 15 jarige jongen dit aan Teun vertelde verklaarde hij mij voor volslagen krankzinnig dat ik dergelijke ouderwetse onzin verkoos boven zijn op de scholen als volkomen waarheid geleerde evolutietheorie.
Daar sta je dan, tegenover een man van bijna zestig jaar, die in lengte, gewicht en ouderdom, mijn prille leven op alle fronten overtroefde. En toch was er toen al in mijn binnenste, en ik was geen christen, was niet gedoopt, had geen Bijbelstudie genoten, of ging naar de kerk of wat dan ook, die stille stem die voor mij een brug vormde naar de Kerk waar ik nu met mijn vrouw bij mag horen. Teun bleef tot aan zijn pensioen overtuigd dat hij van de apen afstamde en zelfs als ik hem, nadat hij niet meer werkte op straat tegenkwam, wees hij op zijn voorhoofd en riep zo hard dat iedereen het kon horen: ”Geloof je nog steeds in die God van je?” “Reken maar van yes, Teun…"
Daar dacht ik aan, toen ik eergisteren deze foto van de bekende brug in Gouda maakte, waar net een trein overheen raasde onderweg naar voor mij een onbekende bestemming. Wens iedereen toe de “Trein” (Met respect) naar de hemel niet te missen….