Soms voelt een mens zich als in het enge bos van Bor de
wolf. Alles lijkt je in te kapselen. Zelfs al kijk je naar omhoog dan nog lijken
reusachtige
handen je neer te willen drukken. Om je heen staan de pesters, de
treiteraars en de mensen die op je neerkijken. Op school, op je werk of in de
straat waar je woont. Heel misschien zelfs wel in de kerk, of zouden wij ons
daar niet aan schuldig maken? Jij staat God in de weg, jij staat de groei van de kring in de weg, de gemeente zelfs. Jouw geloof is niet groot genoeg. Jij, jij, jij!
Apart dat Hij juist vaak deze mensen opzocht. Niet om naar
hen te wijzen, maar om ze aan Zijn hart te drukken.
Daar moest ik aan denken toen ik deze foto nam…
