Mama

Moeder zit half onderuit in haar stoel gezakt en ruikt naar poep. Ik kijk er naar en zie dat ze slaapt. Slapend, zittend

poepen, een redelijke kunst. Ik zie haar grijze hoofdje als een champignon voorover gezakt op haar borst rusten. Er is geen verpleging te vinden. Ja toch, er loopt er eentje met een mobieltje en praat druk in haar gsm. Moeder is jarig, maar moeder slaapt. Ik overweeg wat te doen? Lastige kwestie. Vroeger verschoonde moeder mij als baby, nu moet moeder zelf verschoond worden. Vroeger zong ze er een liedje bij: ”Hallo, hallo, wie stinkt daar zo, het mannetje van de radio?” Ik ben maar weer weggegaan. Laf misschien, maar in dit soort zaken ben ik geen held.

De andere dag

Moeder zit te midden van haar presentjes en kijkt televisie. “Dag ma een fijne verjaardag gehad?” “Ben ik jarig geweest dan?” “Ja en wat een hoop cadeautjes, van de meiden gehad?” “Ik weet niet waar dat allemaal vandaan komt.” Ma heeft een heel doosje rumbonen leeggegeten. Enkel het plastiek bakje staat nog als corpus dilicti op tafel. “Jij bent toch mijn man?” “Nee ma uw zoon!”

“Oh ja.”