Simson

Als ik mij in het buitenland bevind, gedraag ik mij zeer voorbeeldig. In het verkeer een echte heer, loop ik op straat

dan gaat er geen papiertje uit mijn zak zomaar hup op de straatstenen en ook de kauwgum in mijn mond gaat netjes in de daarvoor bestemde vuilnisbak. Voor zover ik mij in Nederland al netjes gedraag, in het buitenland loop ik echt op kousenvoetjes want je wilt de naam van je afkomst netjes houden. Op de grond spugen voor een ander mens? Het komt niet eens in je op!

Hoe komt het dan toch dat massa’s buitenlanders zich in Nederland zo brutaal te buiten gaan aan zeer onbeschoft tot zwaar crimineel gedrag? En wat nog erger, hoe komt het dat de doorsnee Nederlander zijn kop in het zand van de onwetendheid stopt betreffende het asociale gedrag van niet Nederlanders? Zijn die Nederlanders nou zo stom en naïef of misschien te bang ?  Altijd komt men dan met de dooddoener dan onder de Nederlanders ook tuig aanwezig is. Dat zal dan we waar zijn, maar het gehalte aan criminelen onder de niet Nederlanders is dermate hoog dat ik zo langzamerhand weg wil uit mijn eigen land dat alles tolereert. Ik ben derhalve voor de inzet van het zogenaamde Simson belijd. Met een redelijke ezelskaak het ezelstuig om de oren slaan. Dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken, mag duidelijk zijn. Maar dat mag je niet meer zeggen in een land waarin als je een kind een draai om de oren geeft je strafbaar bent. Waar al deze softheid ons heeft gebracht is in de grote steden waar het tuig regeert duidelijk! De kerk leert in deze dat we onze vijand moeten liefhebben. Oké, dat kan waar zijn maar dat is iets anders dan alles tolereren en wegpoetsen onder de mantel der liefde. Soms betekend liefhebben een paar flinke trappen onder je kont en een dreun voor je harses zodat je dagenlang sterren ziet!