Grote en kleine ongemakken

 Er zijn voor de wat ouder wordende mens, waar ik nu eenmaal tot behoor massa’s kleine ongemakken.

Neem de opening in de flesjes deodorant, de luchtjes waarmee de moderne man zich wenst op te leuken e.d. Allemaal heerlijk hoor, maar zonder leesbril op, zie ik niet waar dat piepkleine gaatje zich bevind, waardoor ik in de meeste gevallen in plaats van op mijn lijf in mijn oog spuit. Of wat te denken van de tandpasta? Ik mag graag een wat duur merk gebruiken maar wat mij opvalt is dat deze vaak diarree dun uit je tube komt knallen zodat ik elke ochtend, middag en avond met een veel te grote klodder op de tube zit die mijn bek uitschuimt. Een beginnetje maken aan de hedendaagse toiletrollen? Een ramp! Welke halve gare zit die beginnetjes vast te lijmen? Ik krijg ze niet los en haar woedend de hele rol maal langs mijn gat, maar dat spoelt zo lastig weg! De heerlijke kurken in de wijnflessen van een taai soort “eindtijdplastiek” ik heb er al twee kurkentrekkers op afgebroken. Een pakje batterijen openmaken? Je hebt er een mes, een schaar en een hakbijl bij nodig om eindelijk bij je energiebronnen te komen.  Werkelijk alles verpakken ze in deze tijd in ondoordringbaar plastiek, behalve dingen die teer zijn als eieren of lampen, die doet men in kwetsbaar dun karton. Als jij het snapt? Kocht laatst een fles douchefris en ik sta in mijn adamskostuum wel vier minuten te peuteren om die open te krijgen bij het tuitje. Komt er een “handig” lusje uit waar je hem ondersteboven aan op kan hangen en blijkt de opening aan de andere kant reeds met stralen op mijn voeten leeg te lopen! Welke gek bedenkt al die onzin? Vroeger zat er een duidelijke bovenkant aan dergelijke zaken maar nu blijft het gissen vanwaar “ut spul” komt!