Iedereen een eigen kerkje

Dat is soms een beetje het idee wat mij bekruipt als ik weer hoor dat er een nieuwe gemeente is gesticht.
Ben ik tegen nieuwe gemeenten dan? Ja en nee.
Ja als het weer een gemeente is die tot stand komt uit onvrede. Nee als het een verlengstuk is van een bestaande gemeente.

We hebben er al zoveel! Luthers, Gereformeerd, Pinkster, Evangelisch, Baptisten, Katholiek, etc, etc.
Ik tel nu al drie vrienden uit onze eigen kring, die uit onvrede een eigen kerkje zijn begonnen. Allemaal naar de wil van de Heer, natuurlijk. Het gaat niet om hen maar om Hem hoor, wat denk je wel!
Ze hebben allemaal heel duidelijk de stem van de Heer hierin verstaan die hen riep uit de gemeente te stappen en voor zichzelf…ehh voor Hem te beginnen.

Ben ik dan de enige christen die hier doorheen kijkt?
Ben ik dan de enige die ziet dat er hoogmoed onder schuilgaat? En eigengereidheid, koppigheid, onverdraagzaamheid, betweterigheid, en bovenal, een stuk vloeken om Gods naam en wil maar weer te verbinden aan een nieuwe kerkscheuring?
Ik denk dat velen het wel in de gaten hebben en er een mening over hebben maar, het stichten van een kerkje is vrij dus…Wie een seculier bedrijfje wil opstarten moet allerhande papieren bezitten, maar om een kerkje te beginnen is weinig meer nodig dan een groepje volgelingen los te peuteren uit een andere kerk en klaar ben je. Met gestolen schapen verzin je een nieuwe naam, zoiets als: de Winden van de Heer  en klaar ben je!
En toch zit er een luchtje aan…