God woont hier

Een uitspraak die vanuit het preekgestoelte nogal eens tot ons komt als het over het kerkgebouw gaat. Ik ben persoonlijk van mening dat we beter de leidraad van de Bijbel kunnen volgen in deze die ons leert dat God niet in

gebouwen woont, maar in de harten van Zijn kinderen. Derhalve is een dergelijke uitspraak een beetje vaag. Alsof God in al die gebouwen een beetje rond zit te hangen en af en toe eens wat in een orgelpijp blaast. Maar massa’s christenen geloven dat God wel in de kerk woonachtig is en van mij mogen ze.

Wat mij verbaast is dat kerken hun Godshuizen openstellen voor van alles wat niets met Godsdienst te maken heeft. Rond carnaval worden veel kerken verhuurd en hossen de papen al dan niet in de nevelen der alcoholische versnaperingen wat rond de preekstoel. Carnaval staat ook niet zo fraai bekend en derhalve moet het ons dan ook niet te veel verbazen als er onder de kerkbanken een geheel ander nummertje gemaakt wordt dan wij op zondag zingende ten gehore brengen. Misschien choqueer ik u nu, maar niets menselijk is ons vreemd en als u meent dat carnaval een kuis feestje is, dan is u in mijn overtuiging redelijk naïef.

Maar waar trek je de grens om de kerkgebouwen te verhuren? Commerciële verhuur? Ik ken iemand die er een koor uitnodigde, al zijn zakenrelaties uitnodigingen stuurde en in de kerk een demonstratie van zijn product ging houden met tot slot dat koor. Is dat slim? Kan dat? Waar ligt de grens?

Met monumentendag speelt er een draaiorgel in de Sint Jans kerk en de opbrengst gaat naar het gestolen karretje waar het orgel mee vervoerd wordt op zijn rondgang over en door de straten. Leuk zult u zeggen en dat zeg ik ook, want ik behoor tot die groep mensen die de kerkgebouwen na het vertrek van de gemeente als lege dozen ziet die op hun best monumentale waarde hebben. Maar schaden we daarmee het geloof niet van mensen die de veelgehoorde uitspraken van de preekstoel dat God in de kerk woont wel geloven? Moeten we nou wel die kant uit?