God woont niet in een kerkgebouw

De kreet:”God woont in de kerk” wil ik nog eens ontzenuwen.

Heel vaak krijgen wij dat te horen vanaf het preekgestoelte. Deze kreet is net zo waar als te stellen dat God op een zekere stoel zit in uw huis. God heeft geen enkele interesse in de door u gemaakte middelen om woonachtig te zijn. Het kerkgebouw is nadat de gemeente er zondag uit is vertrokken, net zo godloos als de Hema of de V&D na sluitingstijd. God scharrelt net zomin tussen de kerkbanken na het vertrek van de gemeente als Hij na sluitingstijd tussen de rookworsten van de Hema rondhangt.
God wil maar op één plek wonen en dat is in uw hart. Geloof dus nooit dat Hij in een gebouw woont, op een zekere stoel zit, of ergens tegen het dak van een kathedraal zweeft. Zulk een denken is grote onzin en stoelt enkel op gevoel.
Als God al aanwezig is in een kerkgebouw, dan is dat toch heus omdat u Hem in uw eigen hartje uit genade heeft mee mogen dragen. Maar na uw vertrek staat Hij heus niet nog een beetje rond te hangen om de gebrandschilderde ramen te bezichtigen. Het zal Hem worst wezen. Sterker nog, vroeg of laat zal er de fik in gaan. Ja dat doet even pijn ik weet het. Maar zo leert de bijbel heus. Geniet dus van deze zaken, interesseer je in de schoonheid van gebouwen of bouwwerken, maar besef tevens dat het zonder kinderen Gods die er samenkomen, lege, onheilige, dode gebouwen zijn. Zelfs het preekgestoelte is dood materiaal en niet heiliger dan het stokje van de ijslolly van uw kind. De ware kerk is niet het omhulsel, maar wat er in samenkomt. De ware kerk bestaat niet uit de lege monumentale banken, maar uit wie er op zitten. God wil niet één kinderhartje inruilen, voor alle kerkgebouwen op de hele wereld! Een ieder die anders beweert, is een leugenaar.