Ik hou van ongereguleerde gebitten.

Heb de indruk dat de mensheid nogal ver is doorgeschoten in haar zelfgeschapen beeld wat schoonheid nu eigenlijk is. Symmetrie, daar

lijkt het om te gaan. Mooie, lange, slanke, gave mensen die fit, sterk, gezond en vrolijk door een geslaagd leven dartelen. (klinkt als een Duits streven waarbij 6 miljoen Joden het leven alleen al verloren).
Dat er ook mindermooie,korte, dikke, beschadigde mensen zijn die niet fit, sterk of gezond door het leven gaan, is iets waar men vaak van wegkijkt. Je ziet die hunkering naar gelijkheid/schoonheid/gezondheid ook binnen de mode.

Of de haardracht. Ziet u nog wel eens pubermeisjes zonder lang haar? Dát bedoel ik nu. We worden grotendeels geleefd. Ons wordt opgelegd wat schoonheid is. Hoe we moeten zijn, waarmee we ons kleden, hoe we ruiken. Dat ware schoonheid van een andere orde is dan het uiterlijk, is grotendeels vergeten.
Ik voor mij hou van (om weer even terug te komen op die ongereguleerde bekjes) van dat scheve tandje.

Dat ene kiesje wat net niet in de maat loopt. Het is onderdeel van de persoon en geeft hem/haar een eigen karakter. Heb het nu niet over de zegen dat de tandarts mensen met ernstige gebitsklachten kan helpen met een beugel. Gelukkig wel. Maar vaak heb ik het idee dat we te ver over de grens zijn geraakt.

Borsten worden opgetakeld, tepels met een soort appelboor losgemaakt en een eindje hoger weer op gezet. Een faceliftje hier een liposuctie daar. Ach, Prediker schreef het al. Tis alles ijdelheid. Maar ik voor mij hou van dat natuurlijke. Dat afwijkende stukje persoonlijkheid.

Zelfs komkommers moeten een zekere mate van rechtopstaande potentie hebben anders komen ze niet in de winkel. De winterpeen, de appel, de meloen, de sla, de bloemen, alles, alles wordt voor u en mij beslist hoe het eruit moet zien en smaken. Vrijheid noemen ze dat. Hahahahahha. Laat me niet lachen.

P.s, is deze zonnebloem niet mooi omdat ze niet rond is maar een andere vorm heeft? Ik vind haar prachtig....