Ma heeft de tv zo hard aanstaan dat heel de afdeling kan meegenieten.
Ze wordt een beetje doof geloof ik. "Ha'fijn", zegt ze als ze mij ziet.
"Jij bent toch mijn eerste zoon?" "Ma, u hebt maar één zoon."
Een van de liefste dames uit de Hanepray loopt binnen en zet de nog altijd denderende televisie zachter. Ma kijkt erbij of ze wil zeggen": wat heb ik nu aan mijn kar hangen. Ik ben na 20 minuten maar weer weg gegaan want ma greep als een sumoworstelaar de afstandsbediening en zette haar heilige koe weer op vol volume.
"Dag ma, tot volgende week." Ma hoorde mij niet eens en keek vol interesse naar een kinderprogram.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.