dinsdag 4 maart 2014

Ik ben bang


Wij leven in een tijd waarin men krampachtig alles wat de naam christelijk draagt onder een gemeenschappelijke
noemer wil bijeen vergaderen. Je mag niet meer beweren dat het Rooms-katholieke geloof in haar fundamenten een onchristelijk geloof is. Een geloof dat zogenaamde heiligen in een waas van mist rondom de Here Jezus plaats. Je mag niet de Bijbel citeren als het om het knielen en aanbidden van beelden gaat.
Je moet er geen ernstige zaak van maken als men Maria voor de Here Jezus plaats. Wij dienen allen als broeders en zusters te omarmen in het geloof en doet men zulks niet, dan wordt men als stoorgeest ervaren. Als lastig, scheurmaker, verstoorder en voor fanatiek versleten.
Ik vraag mij wel eens af hoe lang het nog gaat duren voordat de kerk ook de mormonen en Jehova’s getuigen die de Godheid van Jezus volkomen loochenen, omarmd en tegen haar borst drukt als broeders die slechts een klein beetje anders denken? Ik ben bang in deze tijd waarin men zich zo druk maakt over leegloop in de kerk en maar niet schijnt te beseffen dat zachte heelmeesters verschrikkelijk stinkende wonden maken waar men uiteindelijk aan sterft…