vrijdag 7 maart 2014

De nonsens van het vagevuur


Nog altijd gelooft Rome aan het vagevuur. Een noodzakelijke loutering, zo noemt de paus het. Dat diezelfde paus ook de
mogelijkheid heeft om een mens uit het vagevuur te rukken en hem of haar van de eerder genoemde noodzakelijke loutering kan ontheffen, spreekt elkander nog al tegen.

We leven in een tijd waarin men nogal van mening is dat de roomkatholieke kerk ook nader tot het waarachtige heil is gekomen! De leugen over het vagevuur wordt weggemoffeld onder de kreet dat we samen op weg moeten met al de “christenen”.

Wat moeten wij dan met de woorden van Johannes de Doper doen toen hij sprak: ”Zie het Lam der wereld dat de zonde der wereld WEGNEEMT? Is het volbracht zijnde werk van koning Jezus dan ten dele? Is er dan altijd nog een vorm van intense noodzakelijke straf, die de gelovigen uit moeten zitten in een vaag vuur? Ik zeg volmondig: ”neen.” Het is een leugen der hel. Zijn offer is voldoende.

Eenwording nastreven ten koste van de waarheid in Christus is in mijn beleven niet de weg. En toch wordt de christen die vasthoudt aan het woord van God en niet wenst te schipperen met de ernst van Zijn offer als fanatiek, niet van deze tijd en als een hopeloos geval gezien. Wel, God is ook niet van deze tijd, en Zijn woord van voor alle tijden. Wie aan dat woord vasthoudt, zal nimmer bedrogen uitkomen…