Heb ik zin of geen zin? Is er een goede preek of val ik weer
eens halverwege in slaap? Gaan we één keer of twee keer? Wat trek ik aan? Of
zullen we maar eens in bed blijven? Och nee, dan voelt een zondag zo leeg. Ja
maar velen gaan helemaal niet meer dus kunnen wij toch ook best een keer
blijven liggen? Ik kan best even zonder de kerk. Of de kerk zonder mij kan
vraag je? Misschien niet, misschien wel. Maar het is zo hetzelfde elke week. En
het duurt zo lang. En die mensen naast me stinken uit hun mond als ze zingen.
En sommige ruiken muf en kunnen niet stilzitten. Hebben nylon kleding aan
waarmee ze de hele dienst door zitten ritselen.
Of pakken de hele dienst door
zuurtjes uit ritselende windsels waar Lazarus jaloers op zou worden. En dat
bidden duurt zo lang. Dan herhaalt menig predikant zijn preek nog eens. En dan
dat slappe handje na van de preekstoel te zijn gekomen van een ouderling. Alsof
alles wat zo'n man heeft staan verkondigen een soort keurmerk krijgt als een
goede rookworst van Zwan. Het woord vanmorgen was extra vet. Pffff. Allemaal waar misschien, maar toch kan
ik niet zonder de kerk. Want de kerk, dat zijn de mensen. En ik hou van mensen.
Niet van allemaal. Goed ik doe mijn best. Er is er EEN die wel van iedereen
houdt. Je kent Zijn naam wel....
