Wordt door velen bovenal gevonden in het lief zijn voor elkaar. Daar is op zichzelf niets mis mee, maar ik mis in al dit handelen en denken een stuk
Geloven, christen zijn wordt in deze dagen, waarin de Schepper zelf van alle toorn is ontdaan en als een lieve oude man gezien wordt, bovenal ge...vonden in lief zijn voor elkaar. Zo behoren wij te zijn! Wij mogen geen vraagtekens zetten bij zaken als: vreemdelingen, anders gelovigen, de angst voor de kerkelijke teruggang en iedereen die aanklopt binnenlaten, ook al is men op de vlucht voor hun eigen geloof dat overal voor grote problemen zorgt.
Dat is christelijk, in onze dagen. Dat wij in een tijd leven waarin ook ons land langzaam maar zeker wordt ontdaan van zijn identiteit en vreemde godsdiensten beginnen te overheersen, wordt door velen nog altijd onder de mantel van de liefde verborgen.
Ik voor mijzelf merk dat je met argusogen wordt bekeken als je in dat denken afwijkt en wil om mensen niet op de kast te jagen, iedereen dan maar niet verder lastigvallen met de angst die mij naar de keel vliegt als ik zie dat wij straks door al die christelijke goede bedoelingen in grote problemen zullen geraken als Nederlander.
Nu nog ontnemen ze ons de vreugde van het Sinterklaasfeest, doch het wachten is op het afschaffen van Kerst, omdat ook daar wel weer elementen in zullen schuilen die sommigen als verwerpelijk zien. Het heeft er alle schijn van, dat wij pas echt christen zijn als wij de woorden: ”oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker,” tot ons levensmotto hebben gemaakt.
