Dragen



De Heer zal hen bijstaan, de Heer zal hen dragen, de Heer zal hen krachtgeven, enfin de lijst is onwijs lang met dergelijke kreten die ik de afgelopen dagen langs heb horen komen. Goedbedoelde woorden, Bijbelteksten, de hele reut om mensen wier leven keihard wordt geraakt troost te geven.

Gooi maar in mijn pet! Sorry, maar zulke woorden mag je van mij toepassen als het leed je eigen leven keihard raakt. Als de waaroms zich opstapelen en jij als een speelbal over en weer lijkt te gaan in een partijtje tussen het goed en het kwaad. Ik kan er in ieder geval niets mee en word er vreselijk boos om. Een Heer die je komt troosten nadat Hij eerst een vreselijk leed in je leven toeliet. Het is die God waarvan de mensen die niet geloven zeggen: ”lekkere God heb jij!”
Laten we ophouden om al het leed dat ons raken kan proberen te verklaren. Heel vaak gaat het ons denken te boven en zijn het de waaroms waar we mee achter blijven. Tast dat ons gezamenlijk vertrouwen en geloof aan dan? Ik meen van niet. Zolang mensen maar eens wilde stoppen met woorden die troostend bedoeld zijn doch inconsequent, oneerlijk, niet strokende met de realiteit en smakend naar schrale troost.
God is groter dan ons leed. In 99.9% van de gevallen is het voor ons mensen niet mogelijk na te rekenen waarom leed ons leven zo hard treft.

Laten we eindelijk eens stoppen met het roepen van verklaringen van het waarom, en slechts meehuilen met hen wier leed zo zwaar is dat het (ondanks Bijbelse teksten) boven vermogen gedragen moet worden. Morgen is het misschien wel jouw beurt om te dragen een pijn die allesverwoestend is. U en mij is nimmer geen reis door het leven beloofd zonder pijnen en zware moeiten, slechts een thuiskomen in heerlijkheid.