Ik heb een hekel aan gierige mensen. Ik zeg het maar recht voor uw raap, dan hebben we dat vast gehad. Had ooit een vriend die zo gierig was
dat hij zijn kleding tot op de draad opdroeg. Nu bewonder ik zuinigheid, maar zodra het omslaat in zuivere gierigheid word ik onpasselijk. We zouden gaan zwemmen in de Lek en ik zie hem nog met een noodgang in zijn shorts die rivier induiken.
Er schoot een luchtbel in zijn shorts waarvan de stof volkomen verteerd bleek en ontplofte door deze actie. Enkel het elastiek zat nog om zijn middel en wat vellen voor de minder edele delen toen hij uit het water kwam. Eigen schuld!
Hier staat de koffie altijd klaar en zo niet dan zetten we hem gewoon weer als er gasten komen. Of de man van de krant, of de vrouw van de boterletter verkoop, de oudere man van het jaarlijkse krentenbrood of weet ik veel wie aan de deur komt, ze zijn welkom.
Hier staat de koffie altijd klaar en zo niet dan zetten we hem gewoon weer als er gasten komen. Of de man van de krant, of de vrouw van de boterletter verkoop, de oudere man van het jaarlijkse krentenbrood of weet ik veel wie aan de deur komt, ze zijn welkom.
Dat is meen ik sociaal. Bij veel mensen wordt men aan de deur gehouden. Je komt er niet eens binnen. Behalve als er middels een agenda een afspraak wordt gemaakt. Had ook zo’n vriend. Zat elke week wel twee keer bij mij wijntjes te slurpen, koffie te leuten etc. Ging je naar hem toe dan werd je aan de deur afgepoeierd. Zulke “vrienden” heb ik stuk voor stuk een fikse trap onder hun berekende kont gegeven.
Ken er ook die het hun geestelijke plicht vonden je te ontvangen. Kringleiders, heet dat. Kwam je op de twee wekelijkse kring dan waren ze poeslief en kwam je buiten dit bezoek om dan kwam je niet verder dan de voordeur. Ze hadden het dan te druk met tv kijken of iets anders wat belangrijk was.
Gelukkig zijn er ook mensen waar je altijd kunt binnenlopen. Hun deur is altijd open en de koffie bruin. Mensen die wat komen brengen. Fijn om zulke mensen te kennen, je voelt je welkom. Ze zijn echt. Je moet ze vaak zoeken met een lampje maar als je ze vindt weet je je welkom. Bedankt mensen.
Gelukkig zijn er ook mensen waar je altijd kunt binnenlopen. Hun deur is altijd open en de koffie bruin. Mensen die wat komen brengen. Fijn om zulke mensen te kennen, je voelt je welkom. Ze zijn echt. Je moet ze vaak zoeken met een lampje maar als je ze vindt weet je je welkom. Bedankt mensen.
