Ik besloot het ziekenhuis eerst een beetje te verkennen. Morgen stonden de eerste onderzoeken pas te komen dus ik had alle tijd om nog even geen
Op de gang linksaf richting de lift stuitte ik op een jongeman die in een stoel de Bijbel zat te lezen. Ik groette hem en liep door. Iemand... die geestelijk zit te eten moet je niet storen vind ik. Na verschillende trappen af en op te zijn gelopen kwam ik een restaurant tegen en een soort winkeltje waar ze koffie, thee etc verkochten. Er zat een grote vrouw met blond haar, woest aan een softijsje te likken. Nam haar op en meende dat het vast goed kussen met haar moest zijn. Ik nam ook een softijsje en wandelde verder door het grote ziekenhuis in Nieuwegein. Na een half uur zoeken naar waar die verdraaide afdeling van mij nu toch ook weer was, vond ik het en ik voelde me alsof ik de avondvierdaagse gelopen had. Was een gebouw! Hier verdwaal je dus echt in! Alles lijkt op elkaar en alle afdelingen zijn krek eender! Het bed naast me op de mannenzaal was inmiddels ook bezet met een nogal lange oude man met werkelijk enorme lange tanden. Hij stelde zich onmiddellijk voor als meneer Welgraven. Ik raakte in gesprek met deze gemoedelijke oude baas die darmkanker had en dat verklaarde ook waarom hij zo mager was. Toen, tijdens het bezoekuur zijn vrouw binnenkwam, zag ik direct dat ze van reformatorische komaf was (knotje, donkere rok) en ik verbaasde me over het aantal kerkmensen op deze afdeling.
