woensdag 8 juli 2015

Dromen en aardappels met kaas


Droomde afgelopen nacht over pa. Hij zat in het geheel lege huis en riep toen ik binnen kwam :”Waar zijn voor den drommel al mijn spullen gebleven,
zijn jullie kinderen nu helemaal gek geworden. Mijn nest is weg, de kasten zijn weg, zelfs de voerbedekking is weg.” Daarna liep hij boos naar de vaatwasmachine (die er vreemd genoeg nog wel stond) stak deze aan met een aansteker (met een aansteker?) en begon er een diepvrieskip in te braden.

Vervolgens wandelde hij naar de lege schuur en begon er als in onze kindsjaren glas te slijpen. Ik hoorde de apparaten aangaan en het sonore geronk van de slijp en polijstmachines tot in de huiskamer . Even later kwam hij binnen en was weer jong. Veel jonger dan ik met mijn 54 jaar nu ben.  Een jaar of dertig ongeveer. Hij was niet langer mijn pa maar mijn zoon. Ik zag mijzelf in een spiegel en bleek een grijze oude man zonder tanden en ik riep:”ik wil aardappels met kaas gestampt (het favo recept van pa) en snel!

Mensen die menen dat dromen werkelijks iets te zeggen hebben, kunnen zich in de uitleg vastbijten. Ik voor mijzelf hecht weinig waarde aan onze nachtelijke avonturen. Maar apart is het wel en weet je wat zo gek is? Ik was toch heel erg blij hem te zien.

Bij het ontwaken besefte ik eens te meer dat volwassen mensen niet bestaan. We zijn allemaal kinderen verborgen in een steeds ouder wordend lichaam. In de  oude vrouw achter haar rollator, woont nog altijd het eens zo mooie ranke meisje, enkel kan ze er niet meer uit. Ze zit verborgen achter oude botten en vellen. Veel mensen zeggen om zichzelf voor de mal te houden dat ouderdom zijn charmes heeft. Ik vind het slechts een rotstreek van de natuur! Eindelijk weet je spruitjes en radijs te waarderen, vallen je tanden uit! Eindelijk ben je van die rotpuistjes af, beginnen de ouderdomsvlekken.  Eindelijk kan je zorgeloos van de seks genieten, hangt de “slappe was” voor de deur. Nee, charme heeft het niet. Nou ja: één zegen is er in dit al weer wel, je ogen worden minder en je ziet niet meer zo heel scherp, zo heb je het idee dat je er nog wel redelijk uit blijft zien. Geloof mij, het is een illusie een droom…