Voor ons in de kerk zat een vrouw met een baardje. Dat heb je wel eens als je ouder wordt en je ogen wat minder dat je plotseling een baardje hebt. Nou ja, wat kan het schelen! Baardjes zitten in de christelijke wereld nog
steeds een beetje in de ban. Voor zover ik mij kan herinneren ken ik maar één dominee die een baard droeg. De rest is glad als de bekende aal. In de reformatorische gezindte zijn baarden helemaal uit de boze. Geen een zie ik er met een baard en voor jaren mochten leraars van deze scholen, ook geen baard. De Here Jezus mocht er wellicht wel binnen maar, ze zullen Hem vast eerst hebben willen knippen en scheren. En eigenlijk was dat nu net wat Hij met u en mij moet doen, elke dag. Even wat bij gepunt worden.
Ik zag vanmiddag deze vlinder met een fikse baard. En zelfs haar op de ogen.