Een begraafplaats, een monument, een deel van wie wijzelf ten diepste zijn.
Een stukje Gouda, dat spreekt in de stilte en ons wijst op de vergankelijkheid. Geen plaats van veel drukte of rumoer, maar een plek vol bezinning en besef.
Je even terug te kunnen trekken uit de druk van het bestaan. Even die bloem te leggen bij hen die je zijn voorgegaan. De tijd is hier omgezet in eeuwigheid. De cirkel van het leven, de geest keert terug naar wie hem schonk naar de plek waar alle waaroms tot daarom zullen verworden…
|